نوشتن غلبه بر مرگ است. مرگ در حیات ِ نمادین ، در آن ِ جان کندن ِ اندیشه، هنگامی که با خیابان گره نمی خورد . خیابان فقط گذرگاه نیست .گذار نیز هست خیابان .گذار ِ از خود ِ تنها و پیوند ِ با گام هایست که می آیند ، گام هایی که می روند. گه مرددند و گاهی مصمم . ولی به هر حال می آیند ، ولی به هر حال می روند. قدم چیرگی ِ بر اسیتایی است ، آغاز ِ شکستن ِ خطوط است قدم . نوشتن زاده شدن ِ در متن است . متن برون دادن ِ خویش است از بن بست ِ درون . چفت ِ کوچه است متن ، تا خیابان را به درون آوری . تاشاهراهی شوی که گذار ِ از تو به خاور ِ صبح رسد ، به مدیترانه ی لبخند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر