سلاخی می گریست
به قناریِ کوچکي دل باخته بود

۱۳۸۹/۱۰/۱۵

کوچ

 خیال کوچ ندارد
               این پرنده ی زمستانی
 می داند
         آخرین برف که جاری شود
                                     می میرد
 اما
   خیال کوچ ندارد
              این پرنده
 که به آفتاب چشم هایت
                خو کرده است.

۹ نظر:

  1. بر که؟
    یکم گنگه!
    راستی "گل آفتابگردان"
    شعر شماست؟

    پاسخ دادنحذف
  2. سلام ناهید جان راستش را بخواهید من خیلی از شعرهایم را فراموش کرده ام ام اگر برایم بفرستی اش یادم می آید

    پاسخ دادنحذف
  3. زیر این آسمان ابری
    به معنای اسمش فکر می کند
    "گل آفتابگردان"

    پاسخ دادنحذف
  4. راستی به وبلاگ منم سر بزنید
    http://ahanabdideh.mihanblog.com/
    خوشحال میشم دل نوشته هامو بخونین.

    پاسخ دادنحذف
  5. محمد جان به نظرم شعر رو اشتباه نوشتی
    فکر کنم به جای برف ، نوشتی "بر"
    پرنده ی زمستانی جطور به آفتاب خو می کنه ؟

    پاسخ دادنحذف
  6. زمستان و آفتاب و پرنده ی زمستانی ؟!!!!
    تنها موجودی که به ذهنم رسید پنگوئن بود !!!

    پاسخ دادنحذف
  7. محمد جان کاش شرح میدادی زمستان کجا مد نظرت بوده؟
    مثلا زمستان اهواز یا سیبری ؟
    شعرت مطلق نیست!
    آخه تو سیبری آفتاب نیست، توی اهواز هم پرنده ی زمستانی نیست !!

    پاسخ دادنحذف
  8. آخ آخ
    فک کنم از گفتن این شعر پشیمون شدی
    می تونی حذف پست کنی!

    پاسخ دادنحذف